Πολιτισμός- Ιστορία

Πολιτισμός- Ιστορία
Group 53

Ποια είναι η ιστορία της Σκιάθου

Η ιστορία του νησιού λέει… Η Σκιάθος κατοικείται ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, πιθανότατα από τους Πελασγούς κι αργότερα από τους Κρήτες. Υπήρξε σταθερός σύμμαχος των Αθηναίων στην Α’ και Β’ Αθηναϊκή Συμμαχία, μέχρι που η πόλη της καταστράφηκε από τον Φίλιππο τον Ε’ της Μακεδονίας (200 π.Χ.).

Το 1207 οι αδερφοί Γκύζη κατέλαβαν το Νησί κι έχτισαν το ξακουστό Μπούρτζι, που θυμίζει το αντίστοιχο και ομώνυμο βενετικού τύπου οχυρό του Ναυπλίου. Ο στόχος τους ήταν να προστατεύσουν τη Σκιάθο από τους πειρατές! Στην πορεία όμως το Μπούρτζι αποδείχθηκε αναποτελεσματικό οχυρό κι έτσι στα μέσα του 14ου αιώνα η πρωτεύουσα του Νησιού μεταφέρθηκε στο Κάστρο. Το Κάστρο βρίσκεται στο βορειότερο τμήμα της Σκιάθου σ’ έναν εξαιρετικά απόκρημνο βράχο του Αιγαίου. Γενικότερα το Νησί υπέφερε πολύ από τις επιδρομές των πειρατών, παρά τις προσπάθειες οχύρωσης της πόλης και προστασίας των κατοίκων του, κι αυτό συνεχίστηκε τόσο στην Ενετοκρατία όσο και κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.

Η Σκιάθος είχε σημαντική συμμετοχή και συνεισφορά με το ναυτικό της στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 κι υπήρξε τμήμα του πρώτου ελληνικού κράτους. Εκεί βρήκαν κρησφύγετο αρκετοί  Έλληνες επαναστάτες και συγκεκριμένα στο μοναστήρι της Ευαγγελίστριας που έχτισαν το 1704 οι μοναχοί από το όρος Άθως.

Τον 19ο πλέον αιώνα, το νησί της Σκιάθου ήταν ένα σημαντικό ναυπηγικό κέντρο του Αιγαίου κυρίως λόγω της αφθονίας του σε πευκοδάση.

Η Σκιάθος είναι ένα νησί με ιστορία και σπουδαίο πολιτισμό.

Είναι πατρίδα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (1851-1911), του μεγάλου Έλληνα διηγηματογράφου, μεταφραστή και δημοσιογράφου που έχει χαρακτηριστεί ως «ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων» και ως “ο ποιητής με τον πεζό λόγο” (Δ. Σολωμός). Έργα του όπως “Οι Έμποροι των Εθνών”, “η Φόνισσα” -που θεωρείται από πολλούς το αριστούργημά του- και πολλά άλλα, έχουν μεταφραστεί και μελετώνται σε πολλές γλώσσες, ενώ αποτελούν αντικείμενο ανάλυσης παγκοσμίως μέχρι και σήμερα. Το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε κι έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του αποτελεί διατηρητέο μνημείο του νησιού και σημείο ενδιαφέροντος κι επίσκεψης όλων των επισκεπτών του νησιού. Η Σκιάθος είναι  πατρίδα και του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη (1850-1929), εξάδερφου του Αλ.Παπαδιαμάντη, επίσης μεγάλου διηγηματογράφου, ακαδημαϊκού, θεατρικού συγγραφέα και μεταφραστή.

Το όνομα της διατηρήθηκε από την αρχαιότητα ατόφυο, ενώ η προέλευση και η ετυμολογία του αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης από ιστορικούς, συγγραφείς και γεωγράφους, Έλληνες και Λατίνους. Τελικά, η επικρατέστερη άποψη περί της ετυμολογίας του αρχαίου «Σκίαθος» και του σημερινού «Σκιάθος», είναι αυτή Σκιαθίτη Γ. Αποστολίδη, γυμνασιάρχη και εξαιρετικού γνώστη της γλώσσας, ότι πρόκειται για σύνθετη λέξη “Σκιά” + “Θος”, από τη λέξη σκιά δηλαδή και τη κατάληξη -θος που σημαίνει τόπος. Αυτή την άποψη ασπάστηκε και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ως την ορθότερη. Ο δάσκαλος συνδέει λοιπόν την ονομασία του τόπου με τη σκιά, που δημιουργούν τα πυκνά κι εκτεταμένα δάση του νησιού (τόπος σκιώδης, σκιερός, κατάσκιος>Σκίαθος).

VIDEO (2)
Group 54

Η Σκιάθος αποτελεί κι έναν θρησκευτικό προορισμό, αφού η ιστορία της ξεκινάει από την προϊστορική εποχή και συνεχίζει στην κλασική, Βυζαντινή και Βενετσιάνικη περίοδο. Έτσι η πλειοψηφία των μνημείων της είναι Βυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια. Το σημαντικότερο και ιστορικότερο όλων είναι η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σκιάθου ή αλλιώς η Μονή Ευαγγελίστριας, ενεργό ανδρικό μοναστήρι που χτίστηκε την περίοδο 1794 – 1806. Σε αυτό, σχεδιάστηκε, υφάνθηκε και ευλογήθηκε το 1807 η πρώτη ελληνική σημαία με τον λευκό σταυρό σε γαλάζιο φόντο.

Στο νησί υπάρχουν διάσπαρτα πάνω από πενήντα εξωκλήσια απίστευτης ομορφιάς και ενέργειας, ενώ στο παρελθόν λειτούργησαν και επτά μοναστήρια πολλά από τα οποία σώζονται και αποτελούν πόλο πολιτισμικού ενδιαφέροντος του νησιού. Ξεχωρίζουν η Παναγία η Κουνίστρα, η Παναγιά η Κεχριά κι ο Άγιος Χαράλαμπος.